یک تصویر اختصاری مملو از معنای چند همسویی در عضویت هند در RIC (انجمن سه جانبه با روسیه و چین که هر سال تشکیل می شود)، IBSA (مکانیسم همکاری جنوب-جنوب که آن را با برزیل و آفریقای جنوبی متحد می کند) نهفته است. BRICS (که هر پنج شریک را گرد هم می آورد) و BASIC (گروه مذاکره محیطی که چین را به IBSA اضافه می کند اما روسیه را نه).
هند تنها کشوری است که به همه این گروه‌ها تعلق دارد، و نه فقط به این دلیل که نامش با آن دارایی ضروری برای هر مخفف چند جانبه، یک مصوت آغاز می‌شود! همه این گروه‌ها به طرق مختلف در خدمت منافع هند هستند و به هر یک کمک ارزشمندی می‌کنند.
این راهی است که هند جایگاه خود را در جهان دنبال می‌کند و انجمن‌های سنتی مانند جنبش غیرمتعهدها و G-77 عمدتاً برای آن اتفاقی هستند. زیرا هند در زمانی به شهرت بین‌المللی می‌رسد که جهان، آهسته اما اجتناب‌ناپذیر، به سوی عصری پسا ابرقدرت‌ها پیش می‌رود. روزهای جنگ سرد، زمانی که دو غول هژمونیک ظرفیت تخریب چندین برابر کلمه را توسعه دادند و با تغییر رژیم در کشورهای مشتری و جنگیدن با جنگ‌هایی در نیمی از جهان دور از مرزهای خود، عضلات خود را در برابر یکدیگر خم کردند، اکنون واقعاً به سر می‌برند.
پشت سر ما در عوض، ما شاهد دنیایی از قدرت‌های در حال ظهور (و برخی از آنها) هستیم، با اندازه‌ها و قدرت‌های مختلف، اما هر کدام با ظرفیت‌های قابل توجهی در منطقه‌ی خود، هر کدام به اندازه‌ای قوی هستند که توسط یک هژمون تحت فشار قرار نگیرند، اما به اندازه کافی قوی نیستند. خود یک هژمون شود. آنها در مجموعه ای از روابط شبکه ای، از جمله مشارکت های استراتژیک دوجانبه و چندجانبه که اغلب با یکدیگر همپوشانی دارند، به جای اتحادهای ثابت یا تضادهای دوتایی، وجود دارند و با یکدیگر همکاری می کنند.
همین امر در مورد شکاف بزرگ اقتصادی بین کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه نیز صادق است، شکافی که به تدریج در حال از بین رفتن است. در بسیاری از مسائل، هند با کشورهای شمال بیشتر از جنوب جهانی که مدتها سخنگوی آن بوده است، مشترک است.
نه در ژئوپلیتیک و نه در اقتصاد، جهان درگیر انواع ائتلاف های دائمی و تغییرناپذیر منافعی نیست که مشخصه جنگ سرد بود. استعاره انتخابی من شبکه جهانی وب است: جهانی به هم پیوسته و شبکه ای، نه یکی از متضادهای دوتایی. دنیای جدید شبکه ای از هر ملتی استقبال می کند. جای کمی برای سلطه هر ابرقدرتی دارد. روابط ممکن است و با دیگران همپوشانی دارند. دوستان و متحدان در یک علت ممکن است به دیگری (یا حتی در طرف های مخالف) بی ربط باشند.
دنیای شبکه ای مکان سیال تری است. کشورها از چنین شبکه هایی برای ارتقای منافع مشترک، مدیریت مسائل مشترک به جای تحمیل نتایج و ارائه پاسخ مشترک به چالش ها و فرصت هایی که با آن مواجه هستند، استفاده می کنند. برخی از شبکه‌ها عمدتاً در جهت‌گیری اقتصادی، برخی ژئوپلیتیک و برخی مسائل خاص هستند. برای مثال BRICS را در نظر بگیرید.
بریکس اکنون بیش از 26 درصد از خشکی جهان، 43 درصد از جمعیت آن، 20 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی (اما نزدیک به 50 درصد رشد سالانه فعلی در تولید ناخالص داخلی جهانی) و 18 درصد از ارزش بازار را تشکیل می دهد. بورس های جهان وقتی از همکاری اقتصادی صحبت می‌کنند، وقتی بانک توسعه خودشان را راه‌اندازی می‌کنند، بقیه دنیا باید بنشینند و توجه کنند. یا IBSA: به قول مانموهان سینگ، نخست وزیر اسبق هند، این فقط وسیله ای برای همکاری جنوب-جنوب در تجارت، سرمایه گذاری و توسعه نیست.
چیزی که قبلاً همه ما شنیده ایم، بلکه نشان دهنده یک مشارکت نوظهور بین سه کشور مشترک است. "اصول پلورالیسم، دموکراسی، مدارا و چندفرهنگی". محتوای سیاسی این گروه‌های جدید ممکن است فقط ابتدایی باشد، اما آنها نشان می‌دهند که تغییر واقعیت‌ها نادیده گرفتن سایر نقاط جهان عاقلانه نیست.
